• Datorren Emakumearen Nazioarteko Eguna dela eta, Ekologistak Martxan taldeak manifestu ekofeminista eta bakezale bat kaleratu du, Gazako sarraskia eta erauzketa-proiektuen lurraldea defendatzen dutenen hilketa azpimarratzeko.
• Erakunde ekologistaren Ekofeminismoaren Arloak ekonomia kapitalisten oinarri patriarkal, arrazista eta belizistak salatzen ditu, eta aberastasuna birbanatzea, baliabideak eskuratzeko ekitatea eta sororitatea defendatzen ditu aldaketarako tresna gisa.

Jarraian, 2024ko martxoaren 8a ospatzeko Ekologistak Martxan taldearen manifestua osorik jasotzen da:

GURE AHOTSAK ALTXATZEN DITUGU ETORKIZUN BERDE ETA INDARKERIARIK GABEKOAREN ALDE

Lurra, gaur egun, leku etsai eta arriskutsua da pertsona askorentzat, bereziki haurrentzat, emakumeentzat eta kalteberatasun-egoeran dauden pertsona guztientzat. 30 gatazka armatu baino gehiago eta baliabideak eta lurraldea kontrolatzeko gerrak abian dira; Lurreko ekosistemei, biodibertsitateari eta prozesu bioproduktiboei egindako kalte izugarriek krisi klimatiko, ekologiko, ekonomiko eta energetikoaren bateratzea atzeraelikatzen dute, milioika pertsona eta izaki bizidunen bizitza egunetik egunera zailago bihurtuz.

HORREGATIK ALTXATZEN DITUGU GURE AHOTSAK MANIFESTU EKOFEMINISTA ETA BAKEZALE HONEKIN

Muturreko desberdintasun eta suntsipen ekologiko gero eta handiagoa duen testuinguru bortitz eta beligerante honetan, garrantzitsua da pentsamendu ekofeministaren jatorria gogoratzea, Petra Kelly ekintzaile bakezale eta ekologista alemaniarra itxaropenaren alde borrokatzen ari baitzen etorkizun berde eta indarkeriarik gabeko baterantz. Ordutik, ekofeministok antimilitaristatzat ez ezik bakezaletzat ere hartu dugu geure burua, eta, horregatik, kapitalismoa, arrazakeria eta patriarkatua salatzen ditugu, sistema harrapariak direlako, eta planeta osoko ondasun naturalak, biodibertsitatea eta bizimoduak suntsitzen ari direlako. Hego Globalean zein Ipar Globalean, tokiko kulturak borroka desorekatua egiten ari dira bertako inguruneak eta bizibideak defendatzeko, energia-, nekazaritza- eta turismo-enpresa handien interes suntsitzaileetatik aske, enpresa horien jatortasuna bateraezina baita bizitza onaren, ekitatearen, nahikotasunaren eta urritasunaren balioekin, planeta mugatu, pobretu eta zauritu batean pertsona ekofeministok aldarrikatzen dugunarekin.

Historikoki, gizonek deklaratzen dituzte gerrak, baina naturak pairatzen ditu, eta emakumeek, haien seme-alabek eta beste zapalkuntza-sistema batzuek (arrazakeria, lgtbfobia, kapazitismoa edo klasismoa) bizitza prekarizatuenak dituzten pertsona guztiek pairatzen dituzte bereziki. Heriotzako, suntsipeneko, pobreziako eta eskubide guztiak urratzeko baldintza okerrenetan, neskatilak eta emakumeak (eta gehiago emakume migratzaileak, landatarrak, arrazializatuak, besteak beste), gainera, indarkeria sexista mota desberdinen biktima larriagotuak dira, hala nola, sexu-bortxaketa, sexu-esklabotza, torturak, haurdunaldiak edo abortu behartuak, besteak beste.

Badakigu sistema neoliberal global produktibistak, balio heteropatriarkalek, arrazistek eta naturaren banaketa, debaluazio eta domeinuaren balio antropozentrikoek bultzatuta, gatazka eta gerra estraktibistak eragiten dituela, lurraldeak, biodibertsitatea eta giza populazioak beren bizimoduekin sakrifikatzen dituztenak sistema ekoizida eta etnozidaren gutiziarako. Horrek guztiak autosuntsiketara eta kolapso kolektibora eramaten gaitu, eta horrek bete-betean eragiten die emakumeei — beren aniztasun guztiekin —, sistema patriarkala dela eta, giza bizitzari eusteko eta natura eta gainerako izaki bizidunak mantentzeko arduradun nagusiak direlako.

Zoritxarrez, borroka armatuak eta gerrak Estatuen, korporazioen eta enpresen jarduteko modu gisa normalizatzen ari dira, lurraldeak eta baliabideak okupatzeko eta kontrolatzeko. Etorkizuneko kolonialismoa da. Testuinguru horretan, urtero ehunka defendatzaile hiltzen dituzte planeta osoan, eta gero eta gehiago desjabetzen dira banaka eta taldean, bai eta militarismoa eta lurraldeak eta mugak sekuritizatzea ere. Gobernuak eta enpresa handiak konplizeak dira ekintzagatik edo ekintzarik ezagatik, eta, beraz, erantzunkideak dira.

Horregatik, ESKATZEN DIEGU herritarren aurrean eta auzitegien aurrean erantzun dezatela.

Palestinako lurralde okupatuetan, biztanleria duela 75 urtetik bizi da Israelgo Estatuaren okupaziopean, indarkeria sistematikoaren, nahitaezko desplazamenduaren eta pobreziaren mende. 2023ko urriaz geroztik, Israelek Gazako Zerrendan herri palestinarraren genozidioa, deuseztapena, eragiteko asmoa agerian uzten duten erasoetan izututa gaude. Gosetea dago, 30.000 pertsona baino gehiago hil dituzte, dozenaka mila desagertu edo zauritu, eta familien % 90 askotan desplazatu dituzte. Ez dago ez energia ez ur hornidurarik. Ez dago elikagairik. Ez dago botikarik. Laguntza guztia blokeatu dute.

Saharar biztanleriarekin ere bagaude, beren lurraldean aterpetuta eta 1976tik Marokok okupatutako lurraldeetatik kanporatuta.

EKOLOGISTAK MARTXAN taldearen EKOFEMINISTA arlotik, EMAKUMEEN NAZIOARTEKO EGUNEAN:

ESKATZEN DUGU gobernuek eta erakunde multilateralek herritartasun globalaren bizitza, eskubideak eta ongizatea bermatzeko duten betebehar moral eta legala.

GAZAN BEREHALAKO SU-ETENA ETA PALESTINAREN OKUPAZIOA AMAITZEA ESKATZEN DUGU.

GERREN ETA MILITARISMOAREN AURKA GAUDE.

NAHI DUGU planetako ondasun eta baliabideak behar bezala birbanatzea, eta, horrekin batera, gizaki guztien oinarrizko beharrizanak asetzeko beharrezko zaintza eta zaintza, betiere, Lurrak ezartzen dizkigun mugen barruan eta bizimodu guztien eta haien sare sinbiotikoen iraunkortasunaren eskakizunen barruan.

Izan ere, ez dira nahikoa larrialdi klimatikoari buruzko adierazpen erretorikoak; aitzitik, gizartearen gehiengoen bizitzaren eta ongizatearen aurka egiten duten jarduera hiperkutsatzaileak edo zuzenean suntsitzaileak diruz laguntzeari utzi behar zaio, beharrezkoak ez badira ere, hala nola gerra-industriaren kasuan.

ESKATZEN DUGU premia eta anbizio handiagoa klima-gainberotzea arintzeko politiketan, bai eta bizi-baldintzak eta etorkizun zailagoa eta tragikoa dakarten ondorio ekosozial suntsitzaile ugariei eusteko eta horietara egokitzeko politiketan ere.

SALATZEN DUGU indarkeria ekonomikoa eta lan-indarkeria — are larriagoa emakume arrazializatuen, pobretuen, migratzaileen, LGTBQ+ pertsonen eta egoera ahulenean daudenen kasuan —, eta ESKATZEN DUGU lan-eskubideen benetako berdintasuna, genero-soldaten arraila amaitzeko eta lan-eremuan ordezkagarritasun- eta erabaki-postu guztietarako aukera-berdintasunean sarbidea sustatzeko. Hori gabe, sistemak diskriminazio ekonomikoa iraunaraziko du, hau da, pobrezia feminizatu egingo da, eta milaka emakume muturreko prekarietate-egoeran bizitzera kondenatuko dira.

ALDARRIKATZEN DUGU lan gutxiago egin behar dela hobeto bizitzeko, bizitzeko eta gozatzeko denborak berreskuratu behar direla. Iritsi da unea espeziearen ugalketa sozialaren erantzukizuna partekatzeko, eta, beraz, zaintza-lanak banatzeko, zaintzeko eskubidea eta betebeharra pertsona guztiei baitagokie.

SORTU NAHI DITUGU bizitzaren egunerokotasunarekin lotutako balioak defendatzen dituzten kulturak, beste izaki eta espazio batzuen beharrak kontuan hartuta.

Komunitate-, gizarte- eta ingurumen-balioak BIZIBERRITU NAHI DITUGU.

TRANTSIZIO EKOSOZIAL BIDEZKO BATEN ALDEKO APUSTUA EGITEN DUGU, Zainketen Ekonomia baten alde. Ekonomia horretan, sistema sozioekonomikoak lehentasuna emango die bizitza guztiei eusteko eta gizakien, ekosistemen eta biodibertsitatearen erreprodukzio sozialerako beharrezkoak diren funtsezko lanei. Horren aurrean, aurrekontu-esleipenari eta denboren eta lanaldien berrantolaketari buruzko ekintza planifikatu eta ordenatu bat egitera jotzen dugu, sexuen, belaunaldien, gizarte-eragileen (enpresak, komunitatea, familiak) artean banatuz, eremu publikoaren, pribatuaren eta komunitarioaren barruan.

BORROKA egiten dugu Espainian egoera irregularrean dauden emakume migratzaileen eskubideen erabateko onarpenaren alde, lan ikusezin, balio-galtze eta prekarizatuaren gainean nazioarteko zaintza-kateek sostengatzen baitute. Horien gain daude gure gizartearen zainketa-lan gehienak, sarritan legez kanpoko baldintzetan egiten direnak, sistema ekonomiko-produktibo kapitalistaren funtzionamenduan mantentzen direnak. Demokraziak eta zuzenbide-estatuak gainditu gabeko irakasgaiak dira administrazio-egoerak arautzea, gerretatik, klima-aldaketaren ondorioetatik eta patriarkatuaren gehiegikerietatik ihes egiten duten emakumeen asilo-eskubidea aitortzea eta inoren kargura ez dauden adingabe migratzaileak babestea.

2023ko maiatzaren 28tik aurrera eratutako tokiko eta eskualdeko hainbat gobernu erreakzionario gauzatzen ari diren indarkeria politiko eta instituzionala SALATZEN DUGU, emakumeen defentsarako eta sustapenerako erakundeak ezabatu edo maila administratiboan jaitsi direlako. Aldi berean, berdintasunaren aldeko politikak finantzatzen eta emakumeei, adingabeei, adinekoei eta mendekoei arreta emateko gizarte-zerbitzu publikoak pribatizatzen ari dira.

OHARTARAZTEN DUGU erakunde eta herrialde askotan gobernatzen duen eskuin muturrak hutsaldu egiten dituela emakumeek mundu osoan pairatzen dituzten egiturazko diskriminazio moduak, eta, aldi berean, ukatu egiten dituela indarkeria matxistak eta klima aldaketaren indarkeria ekosistemen eta Lurraren gainean. Emakumeen eskubideekin bateraezinak diren desberdintasun-ereduetara itzultzeko egiten dituzten saiakerek iraunarazi egiten dute, eta sexu-indarkeria mota berriak sortzen dituzte, emakumeak botereaz baliatzeko beste modu batzuen aurrean gauzatuz eta esplotatuz.

Horregatik guztiagatik, GAUR, 2024ko MARTXOAK 8, EMAKUMEEN NAZIOARTEKO EGUNA, SARE HANDI, indartsu eta sororitatez beteak EHUNTZEN JARRAITZEN DUGU, planetaren luze-zabalean dauden emakume, disidentzia eta ekofeministekin. Adin eta baldintza guztietako disidentziak mundu feminista baten alde agertzen jarraitzen dugu, justizia ekosozial eta klimatikoarekin eta gerrarik gabe.

Etorkizuna EKOFEMINISTA ETA BAKEZALEA IZANGO DA, EDO EZ DA IZANGO.