Informazio hau eta askoz gehiago aurki dezakezu “Libres de contaminantes hormonales” blogean.

PVCaren toxikotasuna

Bere prezio eta aldakortasunagatik, binil polikloruroa edo PVCa (plastiko moten 3 kodea) ohiko produktu askotan erabili izan da hamarkada askotan, hala nola edateko uraren hodietan, elikagaien ontzietan eta eraikuntzako materialetan.

Urte hauetan guztietan ez ziguten esan PVCak substantzia kantzerigenoen eta beste kutsatzaile toxiko batzuen eraginpean jartzen gaituela. Era berean, gure planetaren ur-iturriak, ozono-geruza eta osasuna mehatxatzen ditu, beste krisi batzuk elikatzeaz gain, klimaren krisia kasu.

PVCak beste edozein plastiko motak baino gehigarri gehiago eskatzen ditu. Bolumeneko gehigarrien munduko ekoizpenaren % 73 da, eta horietatik laurden bat substantzia kezkagarriak dira, produktuetatik migratu edo ihes egin dezaketenak.

Hau da, PVCzko plastikoetan egon daitezkeen substantzia edo substantzia arriskutsuen taldeen kopurua beste edozein plastikotan baino handiagoa da.

PVCan dauden toxikoen adibide bat DEHP ftalatoa da, PVC bigunarekin/malguarekin fabrikatutako produktuetan kantitate handietan dagoena. Ftalato hau ugalkortasunari edo fetuari kalte egin diezaiokeen disruptore endokrino gisa sailkatuta dago, eta oso toxikoa da uretako bizitzarako, EBren arabera. Ftalato horren ordezko asko “ordezko tamalgarriak” izan dira, hau da, ordezkatzen duten substantzia bezain toxikoak, nahiz eta hori frogatzeko azterketa gutxiago egin.

Pertsona gutxi jabetu dira haren arriskuaz hamarkadetan zehar, ekoizpen-industriak ezkutatu egin duelako izan da, bere gehigarrien propietate potentzialki arriskutsuak ezkutatzen jarraitzen duen bezala.

Ez dago «PVC jasangarririk»

Ez gaitzatela engainatu. Ez dago PVC berde edo iraunkorrik. Ebidentzia zientifikoak erakusten du PVCak arazo handiak eragiten dizkiola osasunari eta naturari bere bizi-zikloaren fase guztietan.

PVCaren produkzioan…

• Substantzia kimiko oso arriskutsuak askatzen zaizkie herritarrei eta langileei. Horren adibide dira agente kantzerigenoak, hala nola etileno dikloruroa, binilo kloruro monomeroa, dioxinak, metal astunak eta amiantoa.
• PVCaren monomeroa, binil kloruroa, ekoizteko modu bat azetilenoa erabiltzea da. Azetilenoaren ekoizpenean ikatza erabiltzen du eta merkurioa igortzen du, klima-aldaketari eta ingurumenaren degradazioari lagunduz.Ozono-geruza ere kaltetzen du, karbono tetrakloruroa askatzeagatik.
• Kloroa ekoizteko PFAS edo «betiko substantzia kimikoak» erabiltzen dira.
• Gainera, energia asko behar da, eta horrek krisi klimatikoari laguntzen dio.

Erabili bitartean:

•  Elikagai-ontziak, jostailuak eta PVCzko ur-hodiak erabiltzean, gehigarri kaltegarrien bolumen altuak askatzen dira, hala nola berun-egonkortzaileak, ftalatoak eta konposatu organiko lurrunkorrak.

Ezabatzean eta/edo birziklatzean:

• Kontuan hartu beharreko lehen puntua: PVCa birziklatzeko oso zaila den plastikoa da, berrerabili eta birziklatu ezin diren osagai oso toxikoak dituelako.
• PVCa isurtzean edo erretzean, substantzia kantzerigenoak eta disruptore hormonalak isurtzen dira, hala nola merkurioa, dioxinak eta furanoak.
• PVC hondakinak isurtzean, ur-iturriak mikroplastikoekin eta gainerako substantzia toxikoekin kutsatzen dira.

PVCa debekatzeko garaia da

Europako Batzordeak PVCa eta haren gehigarriak murrizteko konpromisoa hartu zuen 2022ko murrizketei buruzko ibilbide-orrian (REACH toxikoen Europako legedian ezarritako debekuaren antzekoena). Dagoeneko eskatu dio Substantzia eta Prestakin Kimikoen Europako Agentziari (ECHA) txosten bat presta dezala PVCaren arriskuei buruz, ekonomia zirkularrarentzako arriskuak barne. Txosten hori laster argitaratu beharko litzateke, eta Batzordeak orduan erabakiko du murrizketa-proposamenarekin aurrera jarraituko duen eta horren irismena zein izan beharko litzatekeen.

 Europar Batasuneko GKEak erakundeen eta publiko orokorraren sinadurak biltzen ari dira Batzordera bidaltzeko eta debeku-prozesua bizkortzeko.

Sinatu hemen #ProhibirElPVC eta partekatu!