Elikagaien inflazioari aurre egiteko eredua aldatzearen alde

  • Gobernuak inflazioaren ondorioak arintzeko neurri-sorta berri bat iragarri duenez, Ecologistas en Acción taldeak adierazi du olio eta elikagai batzuen BEZa jaisteak edo ezabatzeak, berez, ez duela bermatzen kontsumitzaileari prezioak murriztea.
  • Izan ere, neurria lagungarria izan daiteke etekinak handitzen dituztenak enpresa handiak izan daitezen.
  • Horren ordez, erakunde ekologistak proposatu du zerga-neurriak birbanatzea, gizarte- eta ingurumen-balio handiagoa duen nekazaritzari eta abeltzaintzari benetan mesede egin diezaioten, bai eta kontsumo iraunkorragoari ere.

Gobernuak inflazioaren ondorioak arintzeko neurri sorta berri bat argitaratu du, energiaren eta elikagaien prezioei eragiten diena; besteak beste, zenbait produkturen BEZaren jaitsiera (olioak, esaterako) edo beste produktu batzuen (frutak, barazkiak edo zerealak) deuseztapena. Ecologistas en Acción taldearen ustez, neurri horiek, azken prezioen gaineko kontrol eraginkorrik gabe, ez dute bermatzen horiek kontsumitzaileari murriztea. Aitzitik, enpresa handien irabazi-marjina are gehiago handitzera eraman dezakete, kontsumitzaile-erakunde batzuek neurria ezarri eta lehen egunetan salatu duten bezala.

Era berean, azken prezioen kontrol eraginkorrik gabe, iragarritako 200 euroko laguntzak azkar xurgatu ditzakete banaketa-enpresek, kontsumitzaileen erosteko ahalmenaren igoera ekarri gabe. Izan ere, proposamenak merkataritza-banaketaren eta agroindustriaren operadore handiak krisia aprobetxatzen ari diren unean sortu dira, beren merkataritza-marjinak handitzeko, diru-sarrera errekorrekin.

Erakunde ekologistak zuzeneko zergen bidezko diru-bilketa defendatzen du, zeharkakoen aldean; izan ere, azken horiek ez dituzte kontsumitzaileen errenta-egoera desberdinak artatzen, eta, beraz, ez da birbanatzailea. Beraz, BEZaren jaitsiera — baliabide gutxiago dituzten pertsonei mesede egin liezaieke — zuzeneko zergen bidez konpentsatu beharko litzateke, baliabide gehiago dituztenek ez dezaten ordaindu beharrik izan.

Elikagaien prezioen igoera, sintesi-ongarrien prezioen igoera bezala, neurri handi batean energiaren prezioen igoeraren ondorio da. Errusia, gainera, nitratoen munduko ekoizle nagusia da, zeinaren ekoizpena gasaren mende baitago. Hori dela eta, Ecologistas en Acción taldeak adierazi du urratsak eman behar direla nekazaritzako elikagaien ekoizpenak tarte guztietan duen mendekotasuna eta energia-aztarna murrizteko: ekoizpenetik (nitrogenodun ongarrien prezioen igoera bereziki nabarmena izaten ari baita), elikadura-sistema oso industrializatu eta globalizatuaren berezko garraio edo prozesamenduraino.

Ildo horretan, nekazarientzako 300 milioi laguntza zuzenek — ongarrien igoera edo erregai profesionalaren hobaria konpentsatzeko — ez dute inolako aurrerapausorik ematen erregai fosilekiko mendekotasun-eredua eraldatzeko; aitzitik, sendotu egiten dute, zuzenean finantzatzen baitute. Era berean, ez du aukerarik ematen Europako eta Estatuko helburuak lortzeko bidean aurrera egiteko, elikagai-sistema jasangarriagoa, bidezkoagoa eta kalitatezko elikagaiak ekoizten dituena lortzeko, eta ez du sendotzen familia-nekazaritzak elikadura-katean duen zeregina; aitzitik, are gehiago ahultzen du.

Horregatik guztiagatik, Ecologistas en Acción taldeak inflazioari aurre egiteko proposamenak egin ditu, trantsizio ekologikoari eta justizia sozialari laguntzeko neurriekin:

  • Nekazaritza-sektoreari praktika iraunkorragoak egiteko ematen zaizkion laguntzak birbideratzea. Adibidez, nekazaritza ekologikorantz, sintesi-ongarrien mende ez dagoelako eta, beraz, uraren kutsadura murrizten duelako; lehortera hobeto egokitzen delako; lurzoruan karbonoa finkatzen duelako simaurra aplikatuz; nekazaritza-ustiategi txiki eta ertainentzako bideragarritasun ekonomikoaren alternatiba delako; eta elikagai osasungarriak, iraunkorrak eta kalitatezkoak ekoiztera bideratzen delako.
  • Ohiko finketan praktika agroekologikoak sartzeko laguntzak indartzea (laboreak txandakatzea, laboreak dibertsifikatzea, nekazaritza eta abeltzaintza integratzea, landare-estalkiak erabiltzea edo biodibertsitatea elementu erdinaturalen bidez sartzea). Horiek guztiek insumo ez-iraunkorren erabilera murrizten dute, eta balio erantsi handiko produktu iraunkorrak eskaintzen dituzte.
  • Estatuko merkatura bideratutako laboreetarako laguntzak eta iraunkorrak baldintzatzea.
  • Laguntzak diseinatzea Estatuko nekazaritzako elikagaien sistema eraldatzeko epe ertainerako ikuspegiaren barruan, laborantza-modu iraunkorragoak sustatzeko eta laborantza-modu jasanezinak (esaterako, lehorreko labore tradizionalak, ureztatuak) edo dieta jasangaitzak eta osasungaitzak sortzen dituztenak (abeltzaintza industriala eta abeltzaintza industriala elikatzera bideratutako laboreak, hala nola artoa edo ureztatutako bazka jakin batzuk).
  • Hurbileko merkataritza txikiaren zeregina indartzea eta babestea ekonomikoki ahulenak diren auzo eta herrietan, batez ere errenta txikieneko gizarte-taldeei landare-elikagai freskoak, sasoikoak eta tokiko ekoizpenekoak eskuratzeko aukera ematen diena.
  • Oro har, zerga-neurriak birbanatzeko moduan erabiltzea, gizarte- eta ingurumen-balio erantsi handiagoko nekazaritzari eta abeltzaintzari benetan mesede egin diezaioten, bai eta kontsumo iraunkorrago bati ere.
  • Twitter
  • Facebook